Ben kendimle konuşmaktan kaçmam.
Sadece bazen konuşmanın da yetmediği dönemler olur. Şu an onlardan birindeyim.
İçimde bir masa var, hep kurulu. Sandalye çekmeme gerek yok, zaten oturuyorum. Soruları ertelemem, kendimi oyalamam da. Ne varsa önümde duruyor. Ama kötü dönem dediğimiz şey tam da burada başlıyor, bildiklerinin seni rahatlatmamasıyla,Cevapların işe yaramamasıyla. Kendinle konuşuyorsun ama kelimeler tutunacak yer bulamıyor.
Bu aralar kendimle yaptığım görüşmeler sakin değil. Düzenli hiç değil. Bir cümleyi kuruyorum, yarıda kalıyor. Sonunu getiremiyorum çünkü sonlar ikna etmiyor. “Geçecek” demiyorum mesela. Demek isterdim ama bu kez ağzımdan çıkmıyor. İçimde bir yer buna itiraz ediyor. İtiraz eden tarafımı susturmuyorum, dinliyorum. Yorucu olan da bu zaten.
Kendimle konuşurken güçlü olmaya çalışmıyorum. Not almıyorum, sonuç çıkarmıyorum, ders de çıkarmıyorum. Bazen sadece aynı şeyleri tekrar ediyorum: “Yorgunum”, “kafam karışık”, “taşıyamıyorum.” Bunlar ilerleme sayılmıyor belki ama dürüst. Bu dönem dürüstlüğü ilerlemenin önüne koydum.
En zor anlar sessizlik olanlar değil, fazla konuştuğum anlar. İçimdeki sesler üst üste biniyor, hangisi gerçekten bana ait ayırt edemiyorum. Ama yine de kaçmıyorum. Kapıyı çarpıp çıkmıyorum. Kendimi yarım bırakmıyorum. Sadece bazen görüşmeyi erken bitiriyorum. Çünkü devam edersem dağılacağımı hissediyorum.
Bu yüzden “kendimle görüşmeden çıktım” dediğimde, bu bir kaçış değil. Bir mola.
Kendimle konuşmayı bırakmadım, sadece bugünlük toparlayacak gücüm yok. Yine de biliyorum: masam duruyor, sandalye orada. Daha iyi bir günde, yine oturacağım
Bu yüzden “kendimle görüşmeden çıktım” dediğimde, bunu bir iyileşme işareti gibi okumuyorum. Bir mola demek de istemiyorum. Mola, geri dönme niyeti taşır. Ben sadece şu an devam edemediğimi kabul ediyorum.
Kendimle konuşmayı bırakmadım ama toparlayacak gücüm de yok.
Masam duruyor evet, sandalye de orada. Ama her zaman oturmak zorunda değilim.
Bazı günler kendinle yüz yüze kalmak cesaret değil, fazla geliyor. Bugün o günlerden biri.
Bu yüzden çıktım.
Kararsız, eksik ve imzasız.
.
Kendimle Görüşmeden Çıktım was originally published in Türkçe Yayın on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
