Sessizlik beni konuşarak ikna etti
Generated by AI
Sessizlik, son günlerde buraya erkenden gelip geç saatlerde ayrılıyordu.
Ne zaman konuşup ne zaman susacağını kendi seçiyordu.
Tam ne yapacağını anlamaya çalışırken sandalye çekilir gibi bir ses duyuldu.
Oturumu başlıyordu.
Kimse yerini değiştirmedi.
Üç parti de her zamanki çizgisine sadıktı.
Bu tür toplantılarda sözü biri diğerine vermezdi.
Söz, bir gün önceden içinde en çok birikenin ağzından dökülürdü.
Hep Bana Hep Bana Partisi sözcüsü önce konuştu:
— Düzeni tartışıyoruz ama ben şunu merak ediyorum.
Evren tutarsız bir yer; insan da öyle. Biz doğar doğmaz irademiz dışında bir yük devralıyoruz, sonra bu yükün üstüne davranış ve beklenti ekliyor hayat.
Gerçekten bu kadar sorumluluk makul mü?
Belki de sorun düzen arayışının kendisindedir.
Empati ve Sorumluluk Partisi yumuşak bir tonda sözü aldı:
— Yük devralıyoruz, doğru.
Ama insanı belirleyen yükün ne olduğu değil, o yükle ne yaptığıdır.
Ne yaptığının farkına varmak da zaman alır.
Bir davranış yalnızca yapanı değil maruz kalanı da değiştirir.
Biz bugün böyle bir davranışın bıraktığı izi konuşuyoruz.
Küçük görünür belki ama ardında telafisiz bir boşluk bırakır.
Ardından Ya Bir Şey Olursa Partisi sözcüsü ritmik parmak hareketlerini bırakıp konuya dahil oldu:
— Ben olası riskleri düşünüyorum.
Kaos sadece evrende değil, insanda da birikir.
Bir söz yerini bulmazsa yanlış yerde filizlenir.
Bugün önemsiz sandığımız bir şey yarın beklenmedik bir göçüğe dönüşebilir.
Ben bu göçüğün zamanlamasını düşünüyorum.
Sözcüler bir süre dinlenmeye çekildi. Biri kağıtları okuyor, diğeri kalemle oynuyor, öteki de duvarların birleşim çizgilerini takip edip duruyordu. Bir sonuca varmak lazımdı.
Hep Bana Hep Bana Partisi sözcüsü kaşlarını kaldırdı:
— İnsan hata yapar.
Bu kadar.
Hataları büyütmezsen geçer gider.
Empati ve Sorumluluk Partisi sözcüsü başını iki yana salladı:
— Bazen geçmez.
Susarak hiç geçmez.
Düzeni en çok bozan şey açıklanamamış duygulardır.
Ya Bir Şey Olursa Partisi sözcüsü elini masaya vurdu:
— Ve açıklanamamış duygular başka formlarda geri döner.
Bugün çözülmeyen şey yarın şekil değiştirir.
Sözler kısalmaya başlamıştı; tartışma sertleşiyordu.
Empati ve Sorumluluk Partisi sözcüsü bir dosyadan okudu:
— “Taraflardan biri gelişim aşamasındadır” denmiş.
Bu davranışın bilinçli bir tercih olmayabileceğini gösteriyor.
Hep Bana Hep Bana Partisi sözcüsü hemen atıldı:
— Gençlik dediğiniz budur zaten.
Hızlı davranır, hızlı unutur.
Niye bu hıza fazla anlam yüklüyoruz?
Ya Bir Şey Olursa Partisi sözcüsü karşılık verdi:
— Hız kırılganlığı artırır.
Hep Bana Hep Bana Partisi sözcüsü alttan almadı:
— Kırılgan olan güçlenir.
Empati ve Sorumluluk Partisi sözcüsü:
— Her kırılganlık güçlenmez.
Bazısı içine çöker.
Ya Bir Şey Olursa Partisi sözcüsü ekledi:
— Ve o çöküş adlandırılamayan bir ağırlığa dönüşür.
O ağırlık giderek derinleşir.
Hep Bana Hep Bana Partisi sözcüsü yeniden söze girdi:
— Bir anlık davranış yüzünden bu kadar yüklenmek doğru mu?
Empati ve Sorumluluk Partisi sözcüsü:
— Bir anlık davranış çoğu zaman birikmiş bir duyguyu taşır.
Ya Bir Şey Olursa Partisi sözcüsü:
— Ve birikmiş duyguların dönüşü vardır.
Dönüş bazen sert olur.
Hep Bana Hep Bana Partisi sözcüsü:
— Belki de dönüşü beklememeliyiz.
Empati ve Sorumluluk Partisi sözcüsü:
— Belki de ifade edilmesi gereken tek bir cümle vardır.
Ya Bir Şey Olursa Partisi sözcüsü:
— O cümlenin doğru seçilmesi gerekir.
Ve sonunda söz tükendi.
Kimse yeni bir tartışma için istekli değildi.
Geç olmuştu ve karar verilmeliydi.
Empati ve Sorumluluk Partisi sözcüsü kâğıdı eline aldı:
— İlişkisel denge bozulmuş durumda.
Bunu yeniden kurmak için tek bir ifade yeterli olabilir.
Hep Bana Hep Bana Partisi sözcüsü omuz silkti:
— Tek cümleyse, sorun değil.
Ama kimseyi gereksiz suçlamasın.
Ya Bir Şey Olursa Partisi sözcüsü ekledi:
— Ve yanlış anlaşılmasın.
Yanlış bir kelime yeni bir kopuş doğurur.
Üçü yan yana gelip aynı sayfaya eğildi ve birer imza attılar.
Ve karar okundu:
— Komisyonumuz, taraflar arasındaki iletişimin yeniden kurulması amacıyla ilgili tarafın aşağıdaki ifadeyi beyan etmesine oy birliğiyle karar vermiştir: Anne… özür dilerim.
Tutanak kapatıldı. Sözcüler sessizlikle birlikte ayrıldı. Odanın kapısını açmış dışarı adım atacakken annesini fark etti.
Bir an durup baktı.
Hepsi bu kadardı.
Oy Birliği İle Karar Verildi was originally published in Türkçe Yayın on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
